
Ruimte om even bij te komen was er niet. Dat snelle stuk bleek slechts het voorgerecht voor de rest: 100 kilometer duinen. “Ontzettend zwaar”, vond Smits. “Ze waren zo zacht, dat ik elke keer tot het balhoofd met mijn voorwiel in het zand zakte. Op een gegeven moment was ik zo kapot dat ik even ben gestopt om op adem te komen en een gelletje te pakken. Veel tijd heb ik niet verloren, want even later kwam ik het groepje waar ik eerder bij zat weer tegen.”
Het laatste deel van de etappe was weer snel, maar wel met overal gaten en kuilen. “Ik heb de proef heel rustig uitgereden. Al had ik gewild, harder kon ik niet. Fysiek heb ik een jas uitgedaan vandaag.”
Desondanks kwam Smits met een keurige 38ste tijd aan de finish. In het klassement staat hij na vier etappes 36ste.
