Dag 2 - uitputtende, extreme hitte mede oorzaak neutralisatie motors
Villa Carlos Paz > San Juan - De rustige start van Dakar was van korte duur, want voordat de deelnemers in San Juan zijn hadden zij een druk schema. Namelijk: de langste stage. Zelfs de meest ervaren rijders konden hier van hun stuk raken. Een moeilijke start bracht hen in het stoffige zand en daarna naar een grote zandvlakte richting de finish. Dit was de eerste echte test die enkel overwonnen kon worden door waakzaamheid. Eerst moesten de wagens en vrachtwagens 26 km verbindingsroute rijden, de wagens legden daarna een special stage van 518 af, de vrachtwagens 331 km. Daarna volgden voor de wagens een route naar het bivak van 80 km en voor de vrachtwagens 289 km. De organisatie heeft vanwege de extreme hitte [plaatselijk meer dan 50 graden] de motorrijders 80 km voor de finish aan de kant gezet.Villa Carlos Paz - San Juan
Al op de tweede dag van rally reden de verschillende categorieën meteen een gescheiden special. De motoren, quads en auto’s kregen met een Special Stage van 518 meteen een lange proef voor hun kiezen, terwijl de trucks een etappe van 331 kilometer af moesten leggen gevolgd door een verbinding van nog eens 315 kilometer. Een goede startpositie in deze etappe is essentieel, aangezien zand en stof een grote stoorzender kunnen vormen.
Dag 2 - BASDakar
Alle vijf de BAS-rijders ‘helemaal kapot’
Van de vijf BAS Dakar-rijders reed alleen Jan van Gerven de 518 kilometer lange tweede proef van de Dakar 2015 helemaal uit. Maar wel op zijn tandvlees. Caspar en Sjors van Heertum, Caspar Schellekens en Bastiaan Nijen Twilhaar werden door de organisatie uit de woestijn gehaald, met nog tientallen andere rijders. "Ik weet niet of we het anders hadden gehaald."
Op ongeveer 80 kilometer voor de finish werden de motorrijders aan de kant gezet door de organisatie. Caspar van Heertum was de eerste. Hij twijfelde daarom aanvankelijk nog even, maar uiteindelijk lag er een man of dertig, veertig in tentjes te wachten op wat zou komen. Onder politiebegeleiding werd de meute naar de weg gebracht, om richting het bivak van San Juan te rijden. De uitputtende, extreme hitte was een van de oorzaken van de neutralisatie. Een andere reden was dat de veel snellere auto’s tussen de langzamere motorrijders terecht kwamen, wat al minstens één aanrijding tot gevolg had. De BAS-rijders waren het er over eens dat het een goede beslissing was, zeker nadat ze van Jan van Gerven begrepen hoe zwaar het laatste deel was.
Jan van Gerven
"Ik heb nog nooit zo’n zware dag gehad. Het was zo bloedheet dat het bijna niet te doen was. ’s Morgens ging het nog prima. Ik kon de vaart er goed in houden en weer een heleboel plaatsen goed maken. Na de eerste tankstop kwam ik achter een quad te zitten, waar ik 200 kilometer achter heb moeten hangen, tot de volgende tankstop. In het stof en het fesh-fesh kwam ik er gewoon niet langs. Iedereen die ik had ingehaald, hing weer achter mij. Ik had een hele trein achter mijn fiets hangen. Bij de stop heb ik gevraagd of ik er langs mocht.
Maar toen kwam het smerige fesh-fesh. 50 kilometer rotzooi, je wilt het niet weten. Je moest snelheid houden om er niet in te zakken of voorover van je motor af te duiken. Ik hoopte wat te kunnen herstellen toen dat klaar was. Maar toen kwam dat knippenpad nog. Weer kilometers lang afzien. Ik kan best wat hebben, maar het lampje ging toch uit.
Ik heb een poos in de strandstoel van een local gelegen, zijn drankje afgepakt en opgedronken en een paar gelletjes naar binnen gewerkt. Toen ging het wel weer en kon ik naar de finish rijden. Maar ik was helemaal kapot. Ik ben blij dat het laatste deel geneutraliseerd is, want ik denk niet dat de anderen het gered hadden. En of ik het dan nog leuk had gevonden, zonder mijn maten…? Ik denk het niet."
Bastiaan Nijen Twilhaar
“Als ze het niet hadden geneutraliseerd, hadden er na vandaag wel honderd uit gelegen. Het was qua hitte vergelijkbaar met etappe 5 van vorig jaar. Toen is er een motorrijder overleden. Dat wilde de organisatie nu natuurlijk voorkomen. Behalve warm was het ook hartstikke zwaar. Het fesh-fesh was zo diep. Ik ben er een paar keer hard afgegaan, omdat ik niet mijn eigen tempo kon rijden.”
Caspar Schellekens
“Het ging hartstikke goed. Met twee vingers in de neus zelfs. Totdat mijn motor begon te koken en ikzelf ook. Ik moest stoppen, omdat de benzine kookte. Ik stond nog niet, of het werd zwart voor mijn ogen van de warmte. Ik heb alles uitgetrokken en ben in mijn onderbroek onder een boompje gaan zitten, waar ik een folietje over heb gespannen om schaduw te maken. Na een uurtje was ik weer genoeg hersteld om verder te rijden.
Na 5 kilometer fesh-fesh stond Dakar-directeur Etienne Lavigne iedereen naar de kant we wijzen en kwam de politie om ons uit de proef te begeleiden. Waar het vandaan komt, weet ik niet, maar ik zit er helemaal doorheen.”
Caspar van Heertum
"De eerste 350 kilometer was een mooie crossbaan. Pittig, met het fesh-fesh, maar wel te doen. Ik ben blij dat ik goed fit ben, anders was het niet goed gekomen. Op 70, 80 kilometer voor de finish was ik de eerste die werd aangehouden. Ik wilde eerst niet, omdat ik bang was dat ik dan uit de wedstrijd zou liggen. Dat flikken ze wel vaker. Maar alle motorrijders werden aangehouden. We hebben tweeëneenhalf uur onder tentjes gelegen. Het was snoeiheet, te heet om een vin te verroeren. En het werd steeds warmer, want er kwamen er steeds meer bij natuurlijk. Het was dringen om een stukje schaduw, met tien man op een paar vierkante meter."
Sjors van Heertum
"Ik snap wel dat ze het geneutraliseerd hebben, maar waarom we vier uur hebben moeten wachten voordat we naar het bivak mochten rijden, snap ik niet. Ik had het in twee uur wel gered naar de finish. Ik heb rustig gereden. In het fesh-fesh zag ik er heel veel vallen. Ik heb een tijdje bij een vent gestaan die zijn pols had gebroken. Dat had ik zelf ook meegemaakt een paar maanden geleden, dus ik wist precies hoe hij zich voelde. Het was wel een waarschuwing om op te letten.
Ik was vandaag heel blij dat ik de nieuwe KTM heb. Ik heb het idee dat ik daarmee toch gemakkelijker door het fesh-fesh rijd dan met de oude, die wat zwaarder is.
Als het goed is, krijg ik vanavond mijn motor van vorig jaar terug. Die staat nu bij de organisatie. De mensen die ‘m hebben gevonden zijn hier ook. Ik ben heel benieuwd of we nog kunnen achterhalen wat er vorig jaar kapot is gegaan. Dat wil ik toch wel graag weten."
XDakar
Kapotte band na hulp kost Van den Bosch veel tijd
Tot halverwege de proef van 313 kilometer lang ging het heel aardig met Peter van den Bosch en zijn team. De XDakar-truck reed rond de achttiende plaats, toen er op kilometer 160 een Tatra dwars over de weg lag. Die weer overeind zetten, moest Van den Bosch bekopen met een kapotte band, die hem uiteindelijk terugwierp naar de 27ste plaats. Frits van Eerd kwam zonder kleerscheuren als veertiende uit de strijd.
Beetje jammer. Dat was wel zo ongeveer de typering voor wat Peter van den Bosch in de tweede etappe van de Dakar 2015 overkwam. “Je helpt iemand anders en komt zelf in de problemen. Dat is best balen. Bij het overeind zetten van de Tatra raakte ik een kei die de band linksachter kapot maakte. Terwijl wij de band stonden te vervangen, kwam het hele spul langs natuurlijk. Het waren daarna allemaal paden waarop je niet goed kon inhalen vanwege het stof. Dat verlies je zo veel tijd.”
Bijkomend probleem was dat monteur Bart Gloudemans als een vaatdoek in de truck hing. De sportdrank kwam er net zo hard weer uit als dat ‘ie erin ging. “We hebben wel airco in de cabine, maar daar heb je tijdens een proef bij een buitentemperatuur van dik boven de 40 graden ook niet veel aan. Gelukkig kunnen we morgen wat vroeger starten, zodat we hopelijk wat minder in de ergste hitte rijden.”
XDakar-teamgenoot Frits van Eerd was ook bijna uit zijn overall gedreven in de tweede proef, die voor hem vlekkeloos verliep. “Bloedheet, maar verder een etappe zonder schade, zonder kapotte banden en zonder vast te zitten,” vertelde Van Eerd. “Het enige probleem is de turbo. Ik kom vermogen te kort en dat is niet fijn. Ik weet niet of het op te lossen is.”
De Jumbo-directeur was uiteindelijk best happy met het resultaat: voor de tweede dag een veertiende tijd, waardoor hij in het klassement vijftiende staat. “Ik moest vooral in de eerste etappe erg wennen. Het was de eerste keer dat ik in mijn nieuwe truck reed en dan meteen op snelheid. Dat was wel spannend. Ik heb het gewoon te druk gehad om te testen. Dat is jammer, maar zo gaan die dingen. Hij stuurt echt super. Nu nog vermogen en dan zijn we er. Maar als ik om me heen kijk, denk ik dat ik niet mag klagen. Het is nog maar de tweede dag en er is al veel gebeurd. Er is weer een hoop ellende overal. Dat hoort erbij in de Dakar.”
Van Eerd vreest dat de derde etappe, van San Juan naar Chilecito, ook voor dikke problemen kan zorgen. “Het wordt vooral mechanisch voor de trucks een zware dag, met veel stenen en andere rotzooi waarop je veel kapot kunt rijden.”
Van Loon had zevende plaats niet verwacht
Het was niet de dag van Erik van Loon. Tenminste, dat dacht hij. Heel gemakkelijk ging het ook niet bij de XDakar-coureur, maar als je zelfs op een mindere dag een zevende tijd kunt rijden in een loodzware proef van 518 kilometer, ben je goed bezig. In het algemeen klassement staat Van Loon na twee etappes zesde.
De tweede proef van de Dakar 2015 was een gemene. Lang, heet en zwaar. Dat blijkt ook wel: een paar grote namen duikelden uit de top van het klassement. Erik van Loon en zijn navigator Wouter Rosegaar konden daar maximaal van profiteren, al hadden zij ook hun momentjes. “Deze proef was echt een serieuze uitdaging,” vond Van Loon. “Alles zat erin, behalve duinen. In het begin was het WRC-achtig terrein, maar de notes in het roadbook waren niet geweldig. Ik had slecht geslapen en voelde me niet zeker. Ik heb bewust rustig aan, want ik wilde geen fouten maken en eraf schuiven. Anders zal je zien dat ik weer net degene ben die een wiel verliest….”
Op het middenstuk van de proef, met smalle en snelle pistes met veel fesh-fesh, haalde de Mini zonder problemen de 175 kilometer. “Die auto is zo sterk. Net een tank. In het laatste stuk zaten wat steile klimmetjes. Dat doet ‘ie gewoon in z’n drie. Ik ben echt blij met de auto.”
In het fesh-fesh en op de strook duinzand vol knippen aan het eind van de proef had Van Loon veel last van de langzamere motoren en quads. Hij niet alleen: Carlos Sainz reed in het stof een motorrijder aan. “Ik ben heel alert op motorrijders. Zodra ik er eentje zie, druk ik al op de sentinel, om te laten merken dat we eraan komen,” vertelde Van Loon. “Het probleem is alleen dat ze vaak niet opzij gaan of pas op het laatste moment. En dan vaak ook nog precies naar de verkeerde kant. Je kunt dan geen kant op. Sainz wilde wegrijden bij die motorrijder, toen ik daar ook net voorbij kwam. Daar was helemaal geen plaats. Hij wilde ervoor duiken, maar ik dacht: ‘Mooi niet, meneer de Matador. Ik ga niet in jouw stof zitten.’ Het is ronduit gevaarlijk, want de achterste motoren en quads en de voorste auto’s vormen een slechte combinatie. Het snelheidsverschil is enorm. De quads zijn helemaal een ellende. Die dingen maken meer stof dan een auto, maar ze gaan niet aan de kant, terwijl wij veel sneller zijn.”
Van Loon verwacht dat ook de etappe van morgen, van San Juan naar Chilecito, nog wel eens problemen kan geven. “Vandaag was een sloper voor mens en materiaal, maar morgen ook. Het is boven de 40 graden, je slaapt slecht, het zijn lange dagen…. Ik ga geen risico’s nemen. Mijn ambitie is om tussen de vijfde en de tiende plaats te eindigen. Dat gaat nu prima. Ik ga niet harder rijden en meer risico’s nemen. Ik vind het best zo.”
Dag 3 San Juan > Chilecito - Een rood uitzicht
De druk op de deelnemers die zij op zich hebben door de stage van gisteren (en voor enkelen zelfs vannacht), zal afnemen op hun route naar Chilecito. De kortere en minder intense stage stuurt hen door prachtige omgevingen. De rode aarde, uitkijkend over diepe dalen en dwars door canyons, brengt Dakar door een van de mooiste gebieden in Argentinië. Maar relaxen en onderuitgezakt genieten van het uitzicht zit er niet in, op de weg liggen duizenden stenen die de dag behoorlijk kunnen verpesten voor de deelnemers.
Na de lange dag van maandag is het op de derde etappe naar het vertrouwde Chilecito vooral genieten geblazen. De 220 kilometer lange strijd tegen de klok voor de motoren en 284 kilometer lange etappe voor de auto's en de trucks voert de deelnemers langs een van de mooiste delen van Argentinië. Het adembenemende rode landschap en de diepe canyons zullen ongetwijfeld voor mooie plaatjes zorgen, maar het is in deze kortere etappe ook oppassen geblazen: wedstrijdleider David Castera noemt deze dag namelijk een van de meeste uitdagende van de gehele rally.
Eerder verschenen nieuwsitems
• Dag-1-erik-van-loon-kan-me-geen-betere-start-wensen-9e-plaats-caspar-van-heertum-108e-plaats-na-1e-dag
• Nog-een-nachtje-slapen-voor-het-basdakar-en-xdakar-team
• Meer-brabanders-over-een-paar-dagen-aan-de-start-van-dakar-rally-2015
• RTL-GP-Dakar-pre-proloog-meer-brabanders-aan-de-start-in-dakar-ralley-2015
