Dag 14 - BASDakar: vier plakken in de tas, Van Loon en Rosegaar schrijven met vierde plaats geschiedenis
Gepubliceerd: zondag 18 januari 2015 12:02
Rosario > Buenos Aires - Na ruim 9000 kilometer ploeteren keerden de deelnemers gisteren zaterdag 17 januari tijdens etappe 13 terug in Buenos Aires, alwaar de enthousiaste Argentijnen de Dakarhelden met veel warmte ontvingen. Ook de laatste dag bracht nog wat verrassingen, het was oppassen geblazen voor de deelnemers. De organisatie meldde dat de special door de regen glad was geworden. De bedoeling was dat de deelnemers in deze laatste etappe een special stage aflegden van 174 km en een verbindingsroute van 298 km. Rond het middaguur werd de etappe vanwege regenval voor motoren en quads ingekort. De eindstreep lag voor hen op 101 km bij CP2. Een uur later werd ook de etappe bij de auto’s en trucks ingekort. De ASO trok de finish al bij CP1 waardoor de auto's en trucks slechts 34 kilometer op snelheid hebben afgelegd. Het was voor iedereen die de finish bereikte een hele ontlading, zo ook voor het team van BASDakar met vier gefinishte motorrijders en het XDakar-team waar Van Eerd in het eindklassement op een 18e en Peter van den Bosch op een 21e plaats eindigde. Wat volgde was een feestelijke ontvangst en huldiging in Buenos Aires.
Einduitslag Brabantse deelnemers [incl. de winnaar per categorie]
Motor 1. Marc Coma in 46:03.49 11. Hans Vogels op +3:31.50 15. Frans Verhoeven op +5:13.40 31. Jurgen van den Goorbergh op +10:46.03 48. Sjors van Heertum op +21:21.17 71. Caspar Schellekens op +39:37.52 66. Caspar van Heertum op +34:25.29
Auto 1. Nasser Al-Attiyah in 40:32.25 4. Erik van Loon op +3:01.52
Trucks 1. Airat Mardeev in 42:22.01 6. Hans Stacey in 2:29.29 9. Gerard de Rooy op +7:08.41 11. Ton van Genugten op +8:24.27 18. Frits van Eerd op +12:31.26 20. Aart Schoones op +14:19.45 21. Peter van den Bosch op +14:41.12 23. Eimbert Timmermans op +18:36.55 35. Fried van de Laar op +32.41.14 45. Vick Versteijnen op +51:12.36
Dag 14, 13e en laatste etappe XDakar-team Erik van Loon en Wouter Rosegaar schrijven geschiedenis Erik van Loon en Wouter Rosegaar hebben geschiedenis geschreven door als eerste Nederlanders een vierde plaats te behalen in het autoklassement van de Dakar Rally. Tot op heden was de vijfde plaats die Kees en Mieke Tijsterman behaalden in 1989 de beste prestatie. Vanaf de eerste dag van de Dakar 2015 bezette Van Loon met zijn Mini met startnummer 314 een plaats in de top 10. Door gestaag goede resultaten (zeven keer bij de beste tien) te behalen kroop hij langzaam omhoog. Al op de vijfde dag stond hij vijfde, tot zijn eigen verrassing. Een straftijd van 40 minuten, wegens het missen van een waypoint, was het enige smetje gedurende de hele rally, maar dat weerhield Van Loon en Rosegaar niet van goed en constant blijven presteren. "Ik hoef niet iedere dag in de top 5 te rijden om daar te eindigen," wist Van Loon. "Als ik maar constant blijf presteren en geen fouten maak of pech krijg, schuif ik vanzelf op." Dat is precies wat hij deed: iedere dag heel hard rijden, maar zonder veel risico’s te nemen. Dat hij zo hoog zou eindigen, had de 46-jarige Erik van Loon niet durven dromen. De top 10 was zijn doel en dat was een realistisch en haalbaar doel, bij voorbaat al. In zijn zes eerdere Dakar-deelnames liet Van Loon al zien dat het mogelijk was. Al in zijn eerste Dakar, in 2009 behaalde hij een achttiende plaats in de dagklasseringen. In 2011 finishte hij op de elfde plaats, nadat de top 10 in de laatste dagen net verloren ging. Sinds dat jaar meldde Van Loon zich met regelmaat in de hoogste regionen van de ranglijst. In 2014 reed hij drie keer in de top 10, met een zevende plaats als beste resultaat, maar toen weerhield de techniek hem van een doorbraak. De auto waarin Van Loon reed was bloedsnel, maar niet betrouwbaar. Al voor de finish (op de 27ste plaats) was voor hem duidelijk: "Dit ga ik zo niet meer doen. Ik ga niet meer uren en uren staan knutselen en sleutelen in de woestijn. Die tijd heb ik nu wel gehad. Mijn eerste twee Dakars waren rampzalig. Ploeteren in het donker, alles kapot, een en al ellende. Maar ik heb er wel veel van geleerd. Met die ervaring kon ik in 2011 elfde worden. Als je eenmaal weet dat je dat kunt – in of tenminste heel dicht tegen de top 10 aan rijden – ben je niet meer tevreden met een vijftiende plaats in de etappe. Het zit erin, maar het komt er op deze manier niet uit." Van Loon stapte naar X-Raid en schafte een Mini aan: een auto zich ruimschoots bewezen heeft in de Dakar. Wellicht niet de snelste (diesel), maar wel de meest betrouwbare. Van Loon gaf zichzelf de tijd om met de auto te leren omgaan. "Je kunt wel het beste materiaal hebben, als je er niet mee kunt omgaan, heb je er nog niets aan. De Mini is geen gemakkelijke auto. Wat belangrijk is, is dat je de plussen leert benutten: bij een benzineauto kun je met het gas en de rem spelen, bij een diesel rijd je op koppel. Agressief remmen moet ik bij de Mini niet doen, want dan haal ik de snelheid er te veel uit, maar doordat hij zo veel grip heeft, hoef ik ook niet hard te remmen. Je kunt overal veel harder doorheen. De auto heeft me dit jaar niet één keer in de problemen gebracht." Erik van Loon zegt wel eens van zichzelf dat hij niet de meest getalenteerde rijder is. "Anderen, zoals Bernhard ten Brinke, hebben veel meer talent dan ik. Maar succes in de Dakar hangt van meer factoren af dan wie de beste coureur is. Ik heb veel ervaring in de Dakar en weet door de problemen van eerdere jaren hoe ik moet rijden om het materiaal heel te houden. Wouter en ik rijden al een poosje samen en zijn goed op elkaar ingespeeld. En ik heb een snelle en vooral betrouwbare auto. Het totale pakket klopt gewoon." De rol van Wouter Rosegaar als navigator is in dat pakket niet te onderschatten. Een klein navigatiefoutje kan immense problemen opleveren en uren tijd kosten. Met Rosegaar heeft Van Loon echter een ervaren man naast zich, die in 2010 al eens de award voor beste navigator (Henri Magne Navigation Trophy) kreeg. Rosegaar zit sinds vorig jaar bij Erik van Loon in de auto. Hij deed zijn ervaring op in de auto bij Tonnie van Deijne (vier keer) en in de truck bij Peter van den Bosch (drie keer). In al zijn negen Dakars haalde Rosegaar de finish. Slechts twee keer zat Rosegaar er deze editie heel eventjes naast. Eén keer leverde dat een penalty op van 40 minuten – een fout die hij zichzelf aanrekende, ook al was de keuze om door te rijden er een van beiden. "Het was een verstandige keuze om dat waypoint te laten voor wat het was en de straftijd te accepteren," oordeelde Van Loon. "Die tijd waren we toch wel kwijt geweest en voor het eindresultaat maakt het uiteindelijk niets uit. We hebben het samen gewoon goed gedaan." De huldiging van Erik van Loon en Wouter Rosegaar op het podium in Buenos Aires vond omstreeks 21.00 uur Nederlandse tijd plaats.
Erik van Loon Woonplaats: Steensel Geboortedatum: 29 augustus 1968 Beroep: Ondernemer (directeur-eigenaar Van Loon Vlees) Dakarstatistiek 2009: uitgevallen (beste dagklassering: 18) 2010: 46ste (beste dagklassering: 18) 2011: 11de (beste dagklassering: 8) 2012: 16de (beste dagklassering: 8) 2013: uitgevallen (beste dagklassering: 11) 2014: 27ste (beste dagklassering: 7) Wouter Rosegaar Woonplaats: Zeeland Geboortedatum: 27 mei 1983 Beroep: Ondernemer (eigenaar internetbureau Rosegaar.nl) Dakarstatistiek 2006: 34ste (auto, met Tonnie van Deijne) 2007: 34ste (auto, met Tonnie van Deijne) 2009: 27ste (auto, met Tonnie van Deijne) 2010: 15de (auto, met Tonnie van Deijne) 2011: 18de (truck, met Peter van den Bosch) 2012: 20ste (truck, met Peter van den Bosch) 2013: 10de (truck, met Peter van den Bosch) 2014: 27ste (auto, met Erik van Loon)
Dag 14, 13e en laatste etappe BASDakar-team BASDakar: vier plakken in de tas
Het hadden er vijf moeten zijn, het werden er vier: BAS Dakar-mannen op het podium in Buenos Aires aan het eind van de Dakar 2015. Geen perfecte score, maar met 80 procent de finish halen van een loodzware Dakar, waarin meer dan de helft van de motorrijders uitviel, was alle reden voor een feestje. “We hebben helemaal niks cadeau gekregen. Dat maakt het nog mooier.”
Twee jaar geleden stond het BAS Dakar-team met zes uit zes aan de finish. Het doel was dit jaar ook weer om voltallig (met vijf) op het podium te staan. Vooraf al waren Jan van Gerven, Sjors en Caspar van Heertum, Caspar Schellekens en Bastiaan Nijen Twilhaar ervan doordrongen dat het moeilijk zou worden dat doel te halen. Jammer genoeg bleek dat: Jan van Gerven moest in de zevende etappe, onderweg naar Uyuni in Bolivia, de strijd staken nadat zijn motor kopje onder was gegaan in een modderpoel.
"Ontzettend sneu, vooral voor Jan zelf," vond Caspar van Heertum. "Maar iedereen weet dat zoiets kan gebeuren: het is Dakar…. Het lag niet aan de techniek, het lag niet aan Jan, het was gewoon domme pech." Van Heertum kroop zelf door het oog van de naald in de tiende etappe, toen een restje van het zoutmeer van Uyuni zijn brandstofsysteem bleek te hebben aangetast. Samen met Bastiaan Nijen Twilhaar liep hij zoveel vertraging op in de wedstrijdproef, dat ze in het donker over een wedstrijdwaardige bergpas op 5000 meter moesten. In de sneeuw en bij -9 was dat een regelrechte overlevingstocht. "Toen heb ik wel getwijfeld of we het zouden redden," bekent Van Heertum. "Maar toen we die dag hadden gered, wist ik ook dat we de finish zouden halen. Dat kón gewoon niet anders."
Ook Caspar Schellekens had een dag waarop zijn Dakar aan een zijden draadje hing. Door het zout van de Salar de Uyuni oxideerden de contacten van de machine. Schellekens verloor kostbare uren en ploeterde in het donker door een zware duinenpartij. "Ik heb het steeds gezegd: 'Ik ga naar de finish' en ik heb woord gehouden. In 2013 hebben we ook de finish gehaald. Toen zat alles mee en hadden we ook wat geluk. Deze Dakar was zwaarder. De dagen waren langer en de omstandigheden extremer. We hebben álles gehad, je kunt het zo gek niet bedenken: regen, sneeuw, vrieskou, hitte, feshfesh, bergpassen, duinen, stenen, zout. En we hebben hier en daar wat problemen gehad. Geen grote, maar door een klein probleem kun je op achterstand komen en dan wordt het echt heel erg veel zwaarder."
Bastiaan Nijen Twilhaar finishte ook in zijn derde Dakar en heeft een 100 procent score. Ook voor hem was het zwaar. "Als kistrijder was het anders zwaar, door het slaaptekort vooral. Dit was zwaar omdat we veel achteraan reden en tussen de auto’s en trucks terecht kwamen. Het late binnenkomen, maar ook de jongens in de gaten houden, dat kost energie. Maar ik had het toch niet willen missen. Ik heb van de week geroepen dat ik er klaar mee was, met Dakar, maar nu we op het podium staan, is het gevoel al anders aan het worden."
Het scheelde nog niet veel of Nijen Twilhaar had niet op het podium gestaan. In de allerlaatste etappe barstte opnieuw een noodweer los, dat de proef veranderde in een modderpoel waarop overeind blijven alleen was gegeven aan topcoureurs als Hans Vogels en Frans Verhoeven. Nijen Twilhaar maakte in de smurrie een highsider, waardoor het stuur van zijn motor zo krom als een hoepel was. "Ik heb er wel drie keer naast gelegen. Het is wel weer duidelijk: ook de laatste meters moet je er op blijven zitten."
De enige die eigenlijk fluitend door de Dakar ging, was Sjors van Heertum, ondanks – of misschien wel dankzij – een geblesseerde pols. Die pols dwong hem om behoudend te rijden. Niet dat de Dakar 2015 een eitje was, integendeel. "Er is geen dag geweest die eenvoudig was," vond Van Heertum. "Er was elke dag wel wat. Zelfs op de laatste. Dat we het met z’n allen zo voor de kiezen hebben gehad, van de eerste tot de laatste meter, maakt het nog veel mooier dat we hier met zijn vieren staan. Hij is in de tas! Mooi man!" De gefinishte Dakardeelnemers 2015 79 motoren (49%) 18 quads (40%) 68 auto's (50) 51 trucks (81%)
Brabanders geen deelname meer Frits van Eerd, Ebert Dollevoet, Jan van Gerven, Frans Verhoeven en Caspar Schellekens laatste deelname aan de rally.
Brabanders nog niet zeker van volgende deelname Eimbert Timmermans van team XDakar wil eerst evalueren, Sjors en Caspar van Heertum willen nog niet vooruitlopen op terugkeer in rally. Kistrijder Jurgen van den Goorbergh nog geen plannen voor nieuwe Dakar. Onduidelijk is of Hans Stacey van team de Rooy ook aan de start staat, hij twijfelt nog. Kees Koolen met zijn quad [vroege uitschakeling dit jaar] wellicht overschakeling naar auto.
Brabanders zeker van start Erik van Loon wil zijn vierde plek bij de auto's proberen te evenaren of zelfs verbeteren. Gerard de Rooy wil sterker dan ooit terug te keren. Fried van de Laar met zijn twee zonen Ben en Jan is zeker van deelname. Ton van Genugten en Vick Versteijnen wil vrijwel zeker opnieuw aan de start. Maurik van den Heuvel met een volledig nieuwe truck. Aart Schoones wil mits financieel haalbaar, meedoen ook met een nieuwe truck. Hans Vogels met poging tot top tien.